Kargaşanın bol olduğu, düzenin, nizamın, hukukun, adaletin, eşitliğin, yarınlara güvenle bakabilmenin olmadığı ortamlarda karşılaşılan kaos durumudur, her kafadan bir ses çıkması.
Yeni bir bayramın sonuna geldik.
İnananlar, şartları ve sağlığı yerinde olanlar İslam’ın şartlarından biri olan “oruç” görevini yerine getirdiler.
Bayram bayram tadında mı geçti? Sorgulanabilir.
Bayramı durumları ve şartları müsait olanlar bayram tadında yaşamış olabilirler. Tabii hiç farkında olmayanlar da vardı.
Önemli bir kesim açlık ve yoksullukla mücadele ediyor. Yarınlara nasıl ulaşacağım, bakmakla yükümlü olduğum aile bireylerinin geçimini nasıl temin edeceğim kaygısında.
Bir kısmı vatanı ve milletin geleceğinin ne olacağı kaygısını ve ürküntüsünü yaşıyor.
Bir kısmı da alışveriş merkezlerini doldurmuş sevdiklerine bir şeyler almanın telaşında.
Bir kısım vatandaşlar da düşmanlıklarını her şart altında gösteren Yunanistan’a tatile gidebilmek için saatlerce kuyrukta bekleme eziyetine katlanıyor.
Bir kesim de her şey benim kontrolümde, istediğim gibi yürüsün diyor.
Bir başka kesim de iddianame olmadan bir partinin Genel Başkanı’nın yaklaşık 75 gündür hapiste tutulmasına cevap arıyor.
Diğer yanda o zemin sayesinde bir yerlere gelen kesim onun tam tersi politika uygulayıp bölücülere beyaz mendil sallıyor.
Bu ve bir başka görüntü, yüreklere acı veriyor, bir yönüyle de insanı utandırıyor.
Türkiye’nin hemen hemen her mezarlığında sevdiğini, yavrusunu, babasını, yakınını kaybetmiş şehit ailelerinin hıçkırıkları duyuluyor.
Bu hıçkırıklar 40 seneden bu tarafa artarak çoğalan hıçkırıklar. Şehit mezarı başında olanların yürekleri iyi olmayacak şekilde yaralı. Hele şimdi yüreklerinde bir tedirginlik var.
Bölücü terör örgütü ve onun eli kanlı lideriyle görüşmeler devam ediyor. Birileri kendi karar veriyor kendileri uyguluyor. Konunun asli muhataplarına soran yok.
“Dün seni vatan vazifesi için “ezan susmaz, bayrak inmez” diyerek göreve yolladık ama artık şartlar değişti onlarla barış çubuğunu tüttürmemiz lazım diyorlar ama gerçek muhataplarının fikrini merak eden de yok.
İki lider yeni anayasa yapılmasından bahsediyorlar. Nasıl bir anayasa! Ulus devlet vasfının devam edip etmeyeceği belli olmayan anayasa mı? Belli değil.
Bu görüntülerin hâkim olduğu bir Türkiye’de yaşıyoruz.
Anadolu’da bir tespit var, çok kabul ettiğim ve üzüldüğüm bir tespit.
“Her kafadan farklı sesler çıkıyor.” diye.
Ama sesler Türk ruhunu sakinleştirmeye yetmiyor.
Böyle bir ortamda GEÇMİŞ BAYRAMIN KUTLU OLSUN TÜRKİYEM…
